۱۳۸۸ مرداد ۶, سه‌شنبه

شروع می کنم بنام خدای هستی بخش

خدا
خدای زیبای ها و موجودی که انسان و شایست تر از ان محمد را افرید.

و از موحود را افرید که خودش به افریدن ان موجود افتخار می کند .و دوست می دارم این خدا را ا گر چه می دانم این کوچترین کار ریست که از دست من می اید زیرا که این خدا اقرید از جمله بهترین موجودات .
و در وجود ادم چنان خصوصیات وجود دارد که می توانم بگویم که هر کدام از ما چون خود ندازیم و به من چنان قدرت داده است که هر چه را بخواهم به ان خواهم رسید و در وجود انسان قدرت تخیل و الهام را داده است. که بوسیله ان احساسات درونی خود را می گوید
چنانچه شاعر می گوید.
رسد ادمی بجای که به جز خدا نبیند . بنگر که تا چه حد است مقام ادمیت
نظر شما چیست خواننده گرامی ؟

۱ نظر:

  1. ای برادر عجیب مقاله ای نوشتی. راست که میگن، رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند. یانی که آدم هم در مقام میرسه جز خدا کسی دیگر توانایی ندارد. من از شما وبلاگ نویس می خواهم بپرسم تاهنوز چنین آدمی را دیده‌ای؟

    پاسخحذف