۱۳۸۸ مرداد ۵, دوشنبه

بعد از حملات تروریستی به آمریکا در یازده سبتامبر 2001 افغانستان بار دیگر با وضعیتي روبرو شد که دو قرن بیش تجربه کرده بود. در سال 1880 میلادی منافع یک ابر قدرت مورد تهدید قرار گرفت: مستعمرات بریتا نیا در هند از سوی روسها که در حال بیشرفت به سوی آسیای جنوبی بودند مورد تهدید قرار گرفت. اما دولت آن وقت افغانستان ضعیف تر از آن بود که درمقابل تجاوز احتمالی روسیه بایستد و امنیت مستعمرات بریتانیا را تضمین کند.
همانطور نيز در سال 2001 امنیت یک ابر قدرت مورد تهدید قرار گرفت. این دفعه ایالات متحده امریکا توسط یک شبکه تروریستی جهانی (القائده) مورد تهدید قرار گرفت. برای اینکه امنیت قلمروش را تضمین کند ، ایالات متحده تصمیم گرفت که افغانستان را اشغال کند و یک دولت در آن کشور بسازد. همان کاری که بریتانیائیها در قرن نوزدهم انجام دادند. ولی این دفعه دو عامل پروسه دولت سازی در افغانستان را به چالش کشید:
1- برعکس بریتانیوی ها که تمام کمکهای نظامیشان را به یک مرجع یعنی عبدالرحمان خان سرازیر کردن امریکائیها با شروع نبرد با القائده و طالبان کمکهای نظامیشان را میان چندین جنگ سالار و گروه شبه نظاميان متخاصم توزیع کردند. این عمل امریکائیها باعث شد تا اسباب خشونت یعنی و سایل نظامی دوباره براکنده گردد و قسمتهای مختلف کشور به کنترل جنگ سالاران محلی درآید.
2- رشد سریع مواد مخدر بعد از سقوط طالبان یک منبع درآمد جدیدی برای جنگ سالاران تامین کرد، این پدیده توانائی دولت مرکزی برای جذب شبه نظامیان طرفدار جنگ سالاران را به چالش کشاند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر